Een lopende order is een instructie om een instrument te kopen of te verkopen wanneer aan bepaalde, door de handelaar gespecificeerde voorwaarden is voldaan. In wezen informeert een handelaar bij het plaatsen van een lopende order zijn makelaar dat hij niet de huidige marktprijs wil, maar dat hij zijn order alleen wil laten uitvoeren als de marktprijs een bepaald niveau bereikt. Pending orders vallen uiteen in twee categorieën, limietorders en stoporders.
Limietorders kunnen alleen worden uitgevoerd tegen de limietprijs die door de handelaar is opgegeven. Er zijn twee soorten limietorders; een kooplimietorder geeft opdracht om een instrument tegen een bepaalde prijs of lager te kopen, terwijl een verkooplimietorder opdracht geeft om een instrument tegen een bepaalde limietprijs of hoger te verkopen. Aangezien limietorders garanderen dat een order binnen de opgegeven limieten of helemaal niet zal worden uitgevoerd, zijn ze dus nuttig om slippage te voorkomen. Maar ook al kunnen ze slippage voorkomen, ze lopen het risico niet te worden uitgevoerd in tijden van hoge volatiliteit.
Stoporders instrueren dat posities worden geopend of gesloten wanneer gespecificeerde prijzen worden bereikt en worden veel gebruikt om winsten vast te zetten en verliezen te minimaliseren. Koop stoporders worden ingevoerd boven de huidige marktprijs en verkoop stoporders worden ingevoerd onder de huidige marktprijs. Hoewel stoporders vaak worden verward met limietorders verschillen ze op een belangrijk punt; wanneer de marktprijs het door een trader opgegeven niveau bereikt, wordt automatisch een marktorder geplaatst. Daarom kunnen ze in tijden van hoge volatiliteit worden beïnvloed door slippage en slechte uitvoeringen in bepaalde marktomstandigheden.
